Durmitor Ring to jedna z najbardziej kultowych dróg w Czarnogórze. Niezależnie od tego, czy wybierzesz się samochodem, quadem czy rowerem, przejazd przez Park Narodowy Durmitor to niesamowite i naprawdę wyjątkowe przeżycie.
Dlaczego warto wybrać się na wycieczkę samochodową przez Durmitor Ring?
Panoramiczna Droga „Durmitor Ring” jest w całości utwardzona. Znaczna część trasy wiedzie wąskimi, krętymi drogami. Dlatego należy jechać ostrożnie i zachować ostrożność.
W przypadku ruchu z naprzeciwka, może zaistnieć konieczność ustąpienia pierwszeństwa przejazdu. Zimą trasa jest zazwyczaj zamknięta ze względu na warunki pogodowe. Najlepszy czas na podróż to okres od maja do października. Należy jednak upewnić się, czy trasa jest w tym czasie przejezdna.
Po miesiącach zimowych lub ulewnych opadach deszczu może dojść do obrywów skalnych i uszkodzeń dróg. Zachowaj szczególną ostrożność podczas jazdy przez kanion Sušica.
Trasa nie jest odpowiednia dla dużych kamperów (o długości 7 m lub dłuższych, 2,30 m lub szerszych, 2,90 m lub wyższych). Kierowcy mniejszych kamperów powinni mieć doświadczenie w jeździe wąskimi drogami górskimi.
Trasa Durmitor Ring jest oznakowana w obu kierunkach. Zalecamy jednak jazdę w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Kamperami lepiej jechać zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Szukaj brązowych znaków z logo Panoramic Roads i cyfrą 2.
Wzdłuż trasy widokowej nie ma stacji benzynowych , dlatego warto zatankować samochód na jednej ze stacji w miejscowościach Žabljak, Šavnik lub Plužine.
Przestrzegaj kilku ważnych zasad ruchu drogowego
Przed rozpoczęciem podróży zapoznaj się z kilkoma ważnymi zasadami ruchu drogowego.
- Światła mijania lub światła do jazdy dziennej muszą być włączone nawet w ciągu dnia
- W pojeździe należy przewozić następujące rzeczy:
- Kamizelka odblaskowa dla każdego pasażera
- Apteczka pierwszej pomocy
- W zależności od warunków atmosferycznych należy stosować opony zimowe lub łańcuchy śnieżne
- Nie pij i nie prowadź! Dopuszczalny limit alkoholu w Czarnogórze wynosi 0,3‰.
- Ograniczenie prędkości wynosi:
- 50 km/h w osiedlach
- 80 km/h poza terenami zabudowanymi
Jaka jest pogoda?
Pierścień Durmitoru osiąga wysokość 1950 m .
Należy pamiętać, że warunki pogodowe w górach mogą różnić się od warunków w innych częściach kraju. Dlatego należy zabrać ze sobą odpowiednią odzież i krem z filtrem przeciwsłonecznym. Podczas wędrówek należy nosić odpowiednią odzież i sprzęt oraz sprawdzać prognozę pogody.
Park Narodowy Durmitor
Park Narodowy Durmitor został założony w 1952 roku i obejmuje cztery gminy: Žabljak, Plužine, Šavnik, Plužine i Mojkovac. Od 1980 roku znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Pasmo górskie Durmitor, które wznosi się na rozległym płaskowyżu 1500 metrów nad poziomem morza, stanowi szczyt parku narodowego o powierzchni 39 000 hektarów. 48 szczytów górskich przekracza 2000 metrów, w tym mierzący 2325 metrów Bobotov Kuk.
Istnieje wiele wyjaśnień pochodzenia słowa „Durmitor”. Nie jest jednak jasne, czy jego znaczenie wywodzi się z romańskiego słowa „dormir”, oznaczającego „wodę z Durmitoru”, czy też wywodzi się z łacińskiego słowa „Dormire” i można je przetłumaczyć jako „góry, gdzie śpią bogowie”.
W Parku Narodowym Durmitor występuje ponad 1500 gatunków roślin. Jest on domem dla wielu gatunków roślin endemicznych, a także siedliskiem wielu gatunków zwierząt typowych dla flory górskiej i subalpejskiej.
W Durmitorze można zobaczyć około 130 gatunków ptaków. W parku żyje około 50 ssaków i ponad 130 gatunków motyli. W jeziorach polodowcowych żyją liczne gatunki ryb. Żyje tu również wiele gadów i płazów.
Na terenie Parku Narodowego Durmitor można znaleźć liczne zabytki kulturowe i historyczne: stare świątynie i miejsca święte, ślady starych cmentarzy, domy górskie, młyny, mosty, stare kamienne drogi i inne budynki, które świadczą o bogatej przeszłości kulturowej i historycznej regionu Durmitor.
Park Przyrody Piva
Park Przyrody Piva został ogłoszony w 2015 roku. Ten „najmłodszy” park narodowy Czarnogóry zajmuje powierzchnię 32 477 hektarów, co czyni go największym chronionym obszarem przyrodniczym w tym kraju.
Park położony jest w gminie Plužine i graniczy z Parkiem Narodowym Durmitor i Parkiem Narodowym Sutjeska.
Najwyższym szczytem parku jest Bioč (2392 m n.p.m.). Kolejne najwyższe szczyty to Maglić (2386 m n.p.m.) i Volujak (2336 m n.p.m.). Jezioro Piva ma 45 km długości i prawie 200 m głębokości, a rzeka Piva jest jedną z najsilniejszych rzek krasowych w Czarnogórze. Jezioro Piva ciągnie się głęboko w góry.
Łagodny klimat parku i liczne cieki wodne stwarzają sprzyjające warunki dla różnorodnej flory i fauny. Liczne gatunki wymagają ochrony i są bardzo rzadkie, takie jak niedźwiedź brunatny, kozica, ryś i wilk.
W parku znajduje się wiele zabytków kultury.
Žabljak
Žabljak to centrum Gór Durmitorskich. Leży na wysokości 1456 metrów n.p.m. i jest najwyżej położoną miejscowością w Europie Południowo-Wschodniej. Miasto liczy mniej niż 2000 mieszkańców, a gmina liczy około 4200 mieszkańców.
Podobno najpierw osiedlili się tu Ilirowie i Celtowie, następnie Rzymianie i Słowianie. W XV wieku miejsce to zostało zajęte przez Turków. Dopiero w 1878 roku terytorium Durmitoru stało się częścią Czarnogóry.
Miasto wzięło swoją nazwę od rzeki Žabljak, która przez nie przepływa. Žabljak dynamicznie się rozwijał od 1870 roku. Podczas wojny bałkańskiej w latach 1912-1913 w Žabljaku spłonęło dwadzieścia pięć domów. Ślady wojny były widoczne jeszcze na początku XX wieku.
W 1922 roku osada liczyła zaledwie 52 domy i 300 mieszkańców. Podczas II wojny światowej liczba mieszkańców Žabljaka podwoiła się; było ich ponad 300. Po wojnie Žabljak został odbudowany i rozwinął się w prosperujący ośrodek turystyczny.
Świadczy o tym fakt, że gmina Žabljak stanowi centrum górskiego regionu Durmitor. Każdego roku zimą przyjeżdża tu wielu gości, aby jeździć na nartach, a latem, aby podziwiać piękno regionu Durmitor.
Nawet jeśli nie preferujesz jazdy na rowerze, warto zaplanować trasę Durmitor Ring. To wspaniała jednodniowa wycieczka i najpopularniejsza atrakcja w Žabljaku.
Trasa Ring ma 82 km długości i w większości przebiega po łatwo przejezdnej drodze asfaltowej. Prowadzi ona wokół masywu Durmitoru, z malowniczymi górskimi wioskami, niepowtarzalnym krajobrazem i spektakularnymi widokami na okoliczne wysokie góry.
Ściśle chroniony obszar Parku Narodowego Durmitor pozostaje nienaruszony. Droga jest asfaltowa, z wyjątkiem 2,5-kilometrowego odcinka żwirowego tuż przed przełęczą Sedlo.
W opisie trasy uwzględniliśmy fakt, że większość turystów będzie pokonywać trasę zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Dzieje się tak, ponieważ większość podróżnych wjeżdża do Žabljak od południa, a wjazd znajduje się przy irlandzkim moście nad rzeką Tarą w miejscowości Tepca. Powrót tą samą drogą.
Curevac
Nawet jeśli nie preferujesz jazdy na rowerze, warto zaplanować trasę Durmitor Ring. Na Curevac można wspiąć się pieszo z Žabljak w około 2 godziny. Po drodze będziesz wędrować przez lasy iglaste i zadbanymi ścieżkami.
Pasmo górskie Durmitor prowadzi do słynnego punktu widokowego na wysokości 1625 metrów nad poziomem morza. Widok na kanion Tary, który ma tu 1300 metrów głębokości, zapiera dech w piersiach.
Widok rozciąga się z gór na Mojkovac, Šarban, na szczyt Sinjajevina, na góry Morača, Maganik, Prekornica, Vojnik, Komovi i aż do Prokletije.
Szlak do Curevac jest oznaczony, a na trasie mogą Ci towarzyszyć lokalni przewodnicy.
Kanion Tary
Kanion Tary to imponujący cud natury. Jest to najgłębszy wąwóz w Europie i drugi najgłębszy na Ziemi, po Wielkim Kanionie w USA.
Różnica wysokości między krawędzią a dnem doliny wynosi ponad 1300 metrów. Dolina ma 78 kilometrów długości i została utworzona przez rzekę Tarę. Przeczytaj nasz przewodnik po raftingu w Czarnogórze .
Ze względu na krystalicznie czystą wodę Tara nazywana jest również „Łzą Europy”. Mając prawie 150 kilometrów długości, jest najdłuższą rzeką w Czarnogórze. Rzeka wije się przez góry, dostarczając wodę ludziom i zwierzętom na cennych obszarach lądu. Górna część kanionu Tary ma 1700 metrów szerokości, podczas gdy dolny kanion zwęża się na zboczach, co sprawia, że rzeka płynie szybciej i bywa niebezpieczna.
Kanion jest niezwykle trudno dostępny i dlatego pozostaje w dużej mierze nietknięty. Rzeka Tara utworzyła 40 dużych i 80 mniejszych bystrzy oraz 10 lśniących wodospadów zwanych „Buje”. Rzeka ma 130 wybojów. Rzeka fascynuje imponującą zielono-niebieską wodą. Ma wiele dopływów.
Najważniejsze z nich to rzeki Ljutica i Sušica. Most na Tarze Đurđevića nad Tarą to zapierający dech w piersiach most górski zbudowany w 1940 roku. Most został odrestaurowany po częściowym zburzeniu w 1942 roku. Most ma 365 metrów długości, a jego najwyższy punkt znajduje się 149 metrów nad Tarą.
W 1977 roku rzeka Tara i Park Narodowy Durmitor jako pierwsze w Czarnogórze zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO „Człowiek i biosfera”.
Góra Bosaca i Stuoc
Mała osada Bosača, licząca zaledwie 10 mieszkańców i 4-5 domów, jest najwyżej położoną miejscowością u podnóża wzgórz nad Štuoc.
Można ją zwiedzić samochodem lub pieszo z Žabljak w około godzinę. W przeszłości osada była zamieszkana przez pasterzy. Dziś mieszkańcy utrzymują się z rolnictwa i z gości, którzy przyjeżdżają tu zimą.
Z wioski można dotrzeć do tradycyjnego miejsca spoczynku Štuoc. Jest to jeden ze szczytów, które tworzą panoramę miasta Durmitor. Najwyższym szczytem jest Mali Štuoc (2114 m n.p.m.).
Ścieżka prowadzi przez łąki i lasy świerkowe. Najpierw asfaltową drogą, następnie szeroką, żwirową ścieżką do przełęczy Razvršje, a następnie przez las do przełęczy pod Mali Štuoc i w prawo na szczyt. Kontynuując z Razvršje na szczyt Mali Štuoc, można podziwiać piękny widok ze szczytu. Tą samą drogą wraca się do Bosačy.
Droga ostatecznie przecina przełęcz między dwoma wielkimi górami, Štuoc i Međed. Ta przełęcz łączy Wielką Dolinę Žabljak z małą doliną Činivi. Po 3 km znajdujesz się w najwyższym punkcie na trasie Durmitor Ring.
Mała Czarnogóra (Mala Crna Gora)
Poniżej Veliki Štuoc, Droga Panoramiczna biegnie teraz bezpośrednio wzdłuż krawędzi kanionu Tary. Dalej trasa wiedzie krętą drogą przez gęste lasy. Na ostrym zakręcie docieramy w końcu do wioski Mala Crna Gora.
W tłumaczeniu Mala Crna Gora oznacza „Małą Czarnogórę”. Nazwa Crna Gora pochodzi z czasów okupacji tureckiej i nie miała nic wspólnego z pierwotną nazwą kraju. Urzędnicy już w XVI wieku używali jej w odniesieniu do „ciemnych, zalesionych gór”.
Wieś została założona dopiero w 1950 roku. Dziś składa się z kilku domów należących do gminy Žabljak, a sama wieś nosi nazwę Mala Crna Gora. Mala Crna Gora to miejsce, gdzie ludzie do dziś żyją w ekstremalnych warunkach.
Nie ma tu prądu. Mieszkańcy wioski, nie mając dostępu do wody ani kanalizacji, żyją z tego, co produkują w swoich gospodarstwach.
Latem pasterze wypasają swoje stada owiec i kóz w górskich trawach, w nowych wioskach.
Zimą mieszkańcy Małej Czarnej Gory przenoszą się do tymczasowej osady na zboczach Sinjajeviny. Osada wokół małego kościoła Najświętszego Zbawiciela (Saviori Jesus) obok cmentarza wiejskiego pochodzi z 1889 roku.
Kanion Sušica
Niedaleko za górą Mala Crna Gora, między drzewami, widać kanion Sušica. Rzeka Sušica bierze swój początek na zboczach Durmitoru, u podnóża Međedu, i wpada do Tary. Kanion ma 14 km długości i jest bardzo wąski.
W niektórych miejscach ma zaledwie kilka metrów szerokości. Jego zbocza są wysokie i często przewieszone. Wiosną jezioro Sušica powstaje z topniejącego śniegu i ulewnych deszczy. Latem jezioro całkowicie wysycha.
Nedajno
Wieś Nedajno położona jest na terenie Parku Przyrody Piva. Z tego miejsca, zaledwie 1 km od wyjątkowego punktu widokowego Nedajno, rozciąga się spektakularny widok na kanion Sušicy.
We wsi znajduje się kościół Milogora, którego budowę rozpoczęto w 2003 roku, a konsekrowano w 2005 roku. Patronem kościoła jest św. Jerzy (Sveti Đorđe).
Trsa i Ryby
Mała wioska Trsa to idealne miejsce na odpoczynek na szlaku Durmitor Ring. W irlandzkim barze koniecznie spróbuj jagnięciny, która jest jedną z najlepszych w regionie.
Droga prowadzi z Trsy do Pišče po łatwych do pokonania zakrętach. Widok otwiera się na przeszłość płaskowyżu i wysokie góry.
Po prawej stronie widać głęboką dolinę i dolinę Komarnicy. Po krótkim odcinku lasu docieramy do wsi Pišče, położonej na wysokości 1350 metrów nad poziomem morza, gdzie swój początek ma rzeka Ružinica.
Wiosną, pod wpływem topniejących wód i deszczu, poziom wody na polach Pišče wzrasta, a latem tereny te zamieniają się w zieloną nizinę. Pišče to typowa wieś regionu Durmitor. Przez cały rok mieszkańcy zajmują się hodowlą bydła.
Domy są rozproszone. Ludzie mieszkają w kamiennych domach. Latem pasterze mieszkają w altanach wraz ze swoimi stadami na górskich pastwiskach. Pišče nie nadaje się do uprawy roślin.
Uprawia się tu tylko grykę. W oddali widać najwyższy szczyt górski w Durmitorze, Bobotov Kuk (2525 m n.p.m.), a także szczyty Prutaš (2393 m n.p.m.) i Sedlena Greda (2222 m n.p.m.).
To jest centrum Skajnej Nikoliny. Znajduje się w środkowej części Durmitoru.
Sedlo
Droga pnie się teraz stromo pod górę, odsłaniając widok na wysokie doliny rzek Tary i Pivy. Na szczycie, wysoko nad nami, u podnóża Prutaša, rozległość i widok na góry zapierają dech w piersiach.
Wygląda, jakby z doliny wyłaniały się nieznane szczyty. W samym sercu kręgu najwyższych gór Durmitoru znajduje się prawdziwy klejnot natury: Jezioro Škrčko. To jezioro polodowcowe składa się z dwóch jezior.
Duże jezioro znajduje się na wysokości 1686 m n.p.m., a małe na 1711 m n.p.m. Otaczają je szczyty Prutaš (2393 m n.p.m.), Planinica (2330 m n.p.m.), Bobotov Kuk (2525 m n.p.m.), Mace (2386 m n.p.m.), Soa (2441 m n.p.m.) i Savin Kuk (2313 m n.p.m.). Pod zboczami tych imponujących szczytów leży przełęcz Sedlo.
Ze szczytu przełęczy roztacza się panoramiczny widok na cały łukowaty łańcuch szczytów: Šljeme, Uvita Greda, Stožina i inne. Na szczycie znajduje się również drogowskaz na Bobotov Kuk. Wejście na najwyższy szczyt Durmitoru wymaga jednak doświadczenia alpejskiego i odpowiedniego sprzętu.
Jeśli nie planujesz wspinaczki na najwyższy szczyt, dobrą alternatywą będzie spacer żwirową ścieżką do urokliwej Ledena pećina (Jaskini Lodowej). Do wejścia dojdziesz pieszo w około 30 minut.
Jaskinia jest pokryta lodem i jest piękna. Latem lód nigdy nie topi się całkowicie.
W jaskini lodowej znajdują się stalaktyty i stalagmity. Wejście do jaskini odbywa się na własne ryzyko. Należy pamiętać o zabraniu ze sobą oświetlenia i ciepłej odzieży.
Powrót do punktu wyjścia
Za przełęczą droga opada w dół. Okolice są imponujące, a krajobraz wygląda bardzo surrealistycznie.
Droga biegnie między skałami. W niektórych miejscach bloki kamienia piętrzą się jeden na drugim, jakby dawno temu zostały tu rzucone przez gigantyczne stworzenia.
Po prawej stronie widać szczyty Sedlena Greda (2222 m n.p.m.), Međed (2287 m n.p.m.) i Savin Kuk (2313 m n.p.m.). Poniżej rozciągają się zielone doliny Velika Kalica i Mala Kalica.
Mijamy ośrodek narciarski Savin Kuk w Žabljaku. Zimą często można tu spotkać narciarzy na stokach. Ośrodek dysponuje dwiema kolejkami linowymi i dwoma wyciągami narciarskimi. Jest on popularnym miejscem również latem.
Na miejscu znajduje się restauracja, a kolejka linowa działa latem dla turystów pieszych i turystów. Niedaleko znajduje się piękne Jezioro Czarne (Crno Jezero).
To jedno z najpiękniejszych jezior w Czarnogórze i najsłynniejsza atrakcja w Žabljaku. Jezioro składa się z dwóch połączonych części. Mniejsze jezioro znane jest jako Malo jezero, a większe jako Veliko jezero.
Jeziora otoczone są gęstym lasem sosnowym, a wokół jeziora prowadzi szlak. Brzeg jest idealny na spacery i odpoczynek.
Jeśli masz więcej czasu, wróć z przełęczy Sedlo do Žabljaka tą samą drogą i odwiedź Czarne Jezioro. Jeśli masz mało czasu, możesz dojechać bezpośrednio do Žabljaka z przełęczy Sedlo przez wzgórze Pisce.
Disclosure: Some links are affiliate links. If you purchase a product or service after clicking one of these links, we may receive a small commission at no additional cost to you. This helps support Montenegro Travel Guide and allows us to continue creating helpful content. Privacy Policy.
